Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι μια επιπλοκή του διαβήτη που επηρεάζει τα αιμοφόρα αγγεία στον αμφιβληστροειδή, τον φωτοευαίσθητο ιστό στο πίσω μέρος του ματιού. Τα παρατεταμένα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα μπορούν να βλάψουν αυτά τα αιμοφόρα αγγεία, προκαλώντας διαρροή υγρού ή αιμορραγία, οδηγώντας σε προβλήματα όρασης.

Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας: η μη παραγωγική και η παραγωγική. Η μη παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια περιλαμβάνει αδύναμα ή διογκωμένα αιμοφόρα αγγεία, ενώ η παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια περιλαμβάνει την ανάπτυξη μη φυσιολογικών αιμοφόρων αγγείων.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας μπορεί να περιλαμβάνουν θολή ή διαστρεβλωμένη όραση, floaters, δυσκολία στην όραση τη νύχτα και ξαφνική απώλεια όρασης. Ωστόσο, στα αρχικά της στάδια, αυτή η κατάσταση συχνά εμφανίζεται χωρίς εμφανή συμπτώματα, υπογραμμίζοντας τη σημασία των τακτικών οφθαλμικών εξετάσεων για άτομα με διαβήτη.

Θεραπεία

Οι τακτικές οφθαλμικές εξετάσεις είναι ζωτικής σημασίας για την έγκαιρη ανίχνευση και την έγκαιρη θεραπεία, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει θεραπεία με λέιζερ, ενέσεις φαρμάκων ή χειρουργική επέμβαση, για την πρόληψη της απώλειας όρασης ή την επιβράδυνση της εξέλιξής της. Η σωστή διαχείριση του διαβήτη μέσω του ελέγχου του σακχάρου στο αίμα είναι επίσης απαραίτητη.

Οι οφθαλμικές ενέσεις, ειδικά οι ενέσεις κατά του αγγειακού ενδοθηλιακού αυξητικού παράγοντα (anti-VEGF), είναι μια κοινή θεραπεία για τη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι μια κατάσταση όπου τα αιμοφόρα αγγεία στον αμφιβληστροειδή χιτώνα είναι κατεστραμμένα λόγω διαβήτη. Τα φάρμακα κατά του VEGF εγχέονται στο μάτι για να εμποδίσουν τις επιδράσεις του VEGF, μιας πρωτεΐνης που συμβάλλει στην ανάπτυξη μη φυσιολογικών αιμοφόρων αγγείων και στη διαρροή. Μειώνοντας την ανάπτυξη και τη διαρροή αυτών των αγγείων, οι ενέσεις βοηθούν στην πρόληψη περαιτέρω βλάβης στον αμφιβληστροειδή, σταθεροποιούν την όραση και μπορεί ακόμη και να βελτιώσουν την όραση σε ορισμένες περιπτώσεις. Συχνά απαιτούνται πολλαπλές ενέσεις με την πάροδο του χρόνου και οι τακτικές επισκέψεις παρακολούθησης είναι σημαντικές για την παρακολούθηση και την προσαρμογή της θεραπείας ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ασθενούς.

Το PRP ή η παναμφιβληστροειδική φωτοπηξία είναι μια θεραπεία για την προχωρημένη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Περιλαμβάνει τη χρήση λέιζερ για τη δημιουργία μικρών εγκαυμάτων στον αμφιβληστροειδή έξω από την κεντρική περιοχή όρασης. Αυτή η διαδικασία στοχεύει στη συρρίκνωση των μη φυσιολογικών αιμοφόρων αγγείων και στη μείωση του κινδύνου αιμορραγίας και περαιτέρω βλάβης στον αμφιβληστροειδή. Στοχεύοντας μια ευρεία περιοχή του αμφιβληστροειδούς, το PRP συμβάλλει στη βελτίωση της παροχής οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών στον αμφιβληστροειδή, προάγοντας την υγεία του. Ενώ το PRP μπορεί να προκαλέσει κάποια περιφερική απώλεια όρασης, είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη της σοβαρής απώλειας όρασης και των επιπλοκών που σχετίζονται με τη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Μπορεί να απαιτηθούν πολλαπλές συνεδρίες για την ολοκλήρωση της θεραπείας.

Χειρουργική επέμβαση μπορεί να χρειαστεί για περιπτώσεις σοβαρής διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας για πρόληψη απώλειας όρασης ή αποκατάσταση όρασης.

Η τακτική παρακολούθηση είναι απαραίτητη για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας και την πραγματοποίηση οποιασδήποτε απαραίτητης προσαρμογής.